Celem artykułu jest przedstawienie zarysu życia i dorobku Oskara Kolberga (1814–1890), ze szczególnym uwzględnieniem jego zasług w dziedzinie etnografii polskiej. Ten znakomity badacz rozpoczął karierę jako muzyk i kompozytor. W 1839 r. odbył swoją pierwszą samodzielną podróż krajoznawczo-etnograficzną, której owocem był zapis nutowy regionalnych pieśni i tańców polskich. Był to początek jego wielkiej pasji naukowej, której poświęcił całe życie. Jego praca Lud, jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańce (34 tomy) była pierwszą w Polsce i jedną z pierwszych monografii etnograficznych w Europie. Ważne miejsce w pracy badawczej Kolberga zajmowała również Litwa. Od lat 40. popularyzował on litewskie pieśni ludowe w prasie polskiej, w 1858 r. odbył podróż naukową na Litwę. Współpracował ze znanym językoznawcą, etnografem i lituanistą polskim Janem Karłowiczem (1836–1903) oraz litewskim kolekcjonerem pieśni ludowych Jonasem Jušką (1815–1886).