W artykule analizie poddano skrzydlate słowa wywodzące się z tekstów piosenek napisanych przez W. Młynarskiego i A. Osiecką. Przywołuje się w nim również przykłady badanych jednostek, które pochodzą z tekstów innych autorów, m.in. J. Przybory. W języku polskim utrwalają się przede wszystkim tytuły piosenek, powtarzalne ich fragmenty, głównie części refrenów. Powtarzalność związku wyrazowego w piosence sprzyja jego utrwaleniu. Oprócz postaci kanonicznych analizowanych połączeń wyrazowych, jak na przykład: W co się bawić; Róbmy swoje; Niech żyje bal! czy Jak dobrze mieć sąsiada, autorki omawiają także różne ich modyfikacje, wynotowane z rozmaitych tekstów, między innymi: Lubmy swoje; Jak dobrze znać swojego sąsiada; Jak dobrze mieć tatę. W swoich rozważaniach autorki odwołują się do badań skrzydlatych słów prowadzonych przez A. M. Lewickiego, W. Chlebdę, J. Tarsę czy J. Ignatowicz-Skowrońską.