Santrauka. Šio straipsnio tikslas – atskleisti ir išnagrinėti problemines sąveikas tarp postkomunizmo ir demokratijos; reflektuoti vidines politiškumo formos perskyras, kurios formuojasi komunizmo ir liberalizmo idėjų ir skirtingų visuomenės formų, holistinės ir pliuralistinės, susidūrimo momentu. Teigiama, kad postkomunizmo politiškumo forma yra mišri, apimanti tris – komunizmo, liberalizmo ir postmodernizmo – alter ego. Kiek postkomunizmo transformacijos fenomenas yra autonomiškas, t.y. siekia apibrėžti savo ribas ir neištirpti kitame, tiek reflektuoja santykius a) komunizmo, b) liberalizmo ir c) postmodernizmo atžvilgiais. Pirmasis santykis nagrinėtinas kaip posttotalitarizmo, antrasis – kaip demokratijos liberalizavimo, trečiasis – kaip pliuralumo pliuralizacijos problema.
Pagrindiniai žodžiai: postkomunizmas, liberalus pliuralizmas, demokratinis pliuralizmas, diferencinė politiškumo prigimtis.
Key words: post-communism, liberal pluralism, democratic pluralism, differential nature of the political.
ABSTRACT
THE TRANSFORMATION OF POST-COMMUNISM: BETWEEN LIBERAL PLURALISM AND DEMOCRACTIC COMMUNITY
The main task of this article is to analyze complex relations between post-communism and democracy. More specifically, it aims to understand the interaction of two different forms of society: holistic and pluralistic. The article argues that post-communism is the hybrid condition that includes the alter ego of communism, liberalism and postmodernism. The reflection of triple relations is necessary for the autonomy of post-communism. The relationship between post-communism and communism is analyzed as the problem of post-totalitarianism, between post-communism and liberalism as the problem of democratic liberalization, and between post-communism and postmodernism as the problem of pluralisation of pluralism.