O metodologii badań kultury pamięci miasta postsocjalistycznego (na przykładzie współczesnego Wilna)
[full article, abstract in Polish; abstract in Lithuanian and English]
Koniec ubiegłego wieku przyniósł intensyfikację badań nad miastem, wpływając w ten sposób nie tylko na rozwój urbanistyki, architektury, czy geografii, ale także na wytworzenie nowego paradygmatu w badaniach humanistycznych. Zwrot przestrzenny, bo o nim tu mowa (ang. spatial turn), skierował uwagę badaczy na nowy aspekt przestrzeni: nie tyle jako tła dla ludzkich zachowań, ale także jako podmiotu warunkującego te zachowania. Fascynująca złożoność tematyczna zagadnienia: poszukiwanie odpowiedzi na podstawowe pytanie o pamięć współczesnego miasta w epoce postmodernizmu oraz o to, jak ją opisać i analizować, jest ogromnym wyzwaniem badawczym. W tym kontekście niezwykle inspirująca jest koncepcja transkulturowości W. Welscha oraz dotychczasowy dorobek naukowców zajmujących się badaniem związków przestrzeni z pamięcią. Zebrane przykłady ilustrują możliwe drogi badawcze i narzędzia, które posłużą autorce do praktycznego opisu Wilna i jego pamięci po przełomie 1990 r.