Tefsir z Olity — uwagi językoznawcy
Ivano Luckevičiaus kitabo atradimo 100-osios metinės
Joanna Kulwicka-Kamińska
Publikuota 2016-04-25
https://doi.org/10.15388/SlavViln.2015.60.9939
PDF

Reikšminiai žodžiai

językoznawstwo diachroniczne i porównawcze
teolingwistyka
kitabistyka
polszczyzna północnokresowa
przekładoznawstwo

Kaip cituoti

Kulwicka-Kamińska, J. (2016) “Tefsir z Olity — uwagi językoznawcy”, Slavistica Vilnensis, 60, pp. 159–176. doi:10.15388/SlavViln.2015.60.9939.

Santrauka

Tatarskie piśmiennictwo przekładowe stanowi niezwykle ciekawy przedmiot interdyscyplinarnych badań. Powstało w wielokulturowym i wielojęzycznym Wielkim Księstwie Litewskim (dalej: WKL), w środowisku litewsko-polskich muzułmanów, żyjących w warunkach diaspory w otoczeniu chrześcijańskim. Miało to wpływ na wielowarstwowość genetyczną tatarskiej twórczości, w tym na obecność zróżnicowanych geograficznie i chronologicznie cech polszczyzny północnokresowej i języka białoruskiego; na związek literatury Tatarów WKL z renesansowymi tłumaczeniami Biblii na język polski, a zarazem z koraniczną tradycją przekładową w postaci m.in. tureckich tefsirów. Ponadto można wykazać cechy wspólne tatarskiego piśmiennictwa i literatury biblijno-psałterzowej okresu średniowiecza. Jednym z najstarszych zabytków litewsko-polskich muzułmanów jest tefsir z Olity (1723 r.). W artykule podjęto próbę opisu filologicznego zabytku na wszystkich poziomach języka.

PDF

Atsisiuntimai

Nėra atsisiuntimų.