Santrauka
W wiekach średnich włosy były elementem dużego zainteresowania kobiet i mężczyzn. Poddawane codziennym zabiegom i zajęciom odgrywały ważną rolę w życiu każdego człowieka. W traktach medycznych, kompendiach i poradnikach od XII do XIV wieku były przedmiotem rozważań teoretycznych oraz praktycznych porad. Ich kolor, długość, kształt, a także wypadanie lub nadmierny porost były, zgodnie z obowiązującą teorią humoralną, drobiazgowo analizowane i wyjaśniane. Zwrócono uwagę na kwestię dotyczącą farbowania włosów wraz z przedstawieniem możliwości zmiany koloru. Szczególnie wiele miejsca poświęcano łysieniu i siwiźnie, podając praktyczne porady i proste bądź bardziej złożone receptury zapobiegające tym procesom. Podstawę źródłową niniejszego opracowania stanowią dzieła Św. Hildegardy z Bingen, papieża Jana XXI, Wincentego z Beauvais, Taddeo Alderotti oraz Bernarda de Gordona. W traktatach tych została zaznaczona problematyka włosów, które w okresie średniowiecza odrywały znaczącą rolę w życiu zarówno kobiet, jak i mężczyzn.
