DNA i jego metafory
Literatūros naratyvai ir kontekstai
Jan Domaradzki
Poznan University of Medical Sciences, Poland
Publikuota 2015-04-25
https://doi.org/10.15388/RESPECTUS.2015.27.32.7
PDF (Anglų)

Reikšminiai žodžiai

DNA
kwas deoksyrybonukleinowy
genetyka
metafora

Kaip cituoti

Domaradzki, J. (2015) “DNA i jego metafory”, Respectus Philologicus, 27(32), pp. 74–84. doi:10.15388/RESPECTUS.2015.27.32.7.

Santrauka

Celem tekstu jest charakterystyka głównych metafor obecnych w dyskursie genetycznym: tekstu/informacji/języka/książki, kodu, projektu/matrycy, mapy, metafory komputerowej, muzycznej i kulinarnej. Podejmuję także próbę ukazania ich społecznych implikacji. Twierdzę, że metafory są mieczem obosiecznym: pomagając wyjaśnić abstrakcyjne koncepcje genetyki, utrudniają zarazem zrozumienie otaczającej nas rzeczywistości, co wynika z tego, że większość z nich ma charakter deterministyczny, redukcjonistyczny i fatalistyczny, przez co odwracają uwagę od złożoności procesów genetycznych. Nadto, odwołując się do emocji, zmysłu estetycznego i moralności, rozniecają towarzyszącą badaniom genetycznym atmosferę sensacji: rozbudzają nadzieje i kreują atmosferę strachu przed nadużyciami związanymi z rozwojem genetyki. Twierdzę także, że metafory genetyki nie są wyłącznie odbiciem społecznych idei na temat DNA, ale same kształtują nasze wyobrażenia o roli i społecznych zastosowaniach informacji genetycznej. To zaś sprawia, że DNA jest nie tylko kodem biologicznym, ale również kulturowym.

PDF (Anglų)

Atsisiuntimai

Nėra atsisiuntimų.

Skaitomiausi šio autoriaus(ų) straipsniai

1 2 3 4 5 > >>